maandag 26 januari 2015

Fair wear Friday op maandag: kersenrood

Liesbeth vroeg mij of het toeval was dat mijn kleedjes allemaal blauwgroen zijn.
Idem voor de bovenstukken.

Neen, dat is geen toeval. Ik ben een zomer-winter type.
Blauw en meer bepaald appelbauwzeegroen staat mij het beste.

Kersenrood, dat ook.
Maar blauw, dat is toch de kleur waar ik het meest van hou.

(Ja, dat rijmpje moest ervan komen.)



1. Tweedehands. Een oude trui die hing te verstoffen aan de kapstok op het werk. Niemand wist van wie hij was. Niemand wilde hem adopteren. Dat vond ik zielig voor die trui.

2. Trui met brede kraag van Uprise. Ik heb er nog een met een ander motiefje, in het blauw. (Of wat dacht U? Hij staat daar, bij nummer 4.) Uprise doet het fair en heeft best mooie mode. Van mij mogen ze hun collectie nog wat uitbreiden.


Qua fair trade toont deze reeks niets nieuws onder de zon. Tweedehands en Uprise passeerden eerder al de revue. Maar minstens even belangrijk: koop kleren die je staan. Er zijn mensen die daar vanzelf oog voor hebben. Ik alvast niet.

Tot een paar jaar geleden deed ik regelmatig miskopen. Zonde van mijn geld. Zonde van het milieu. En zonde van het labeur in het Zuiden. Toen kreeg ik voor mijn verjaardag een kleurenanalyse cadeau. Sindsdien weet ik dus: nooit meer zwart (te hard), groen, geel, oranje of bruin, wel blauw, grijs en kersenrood (rood met een koude ondertoon, nooit warm rood). En complimenten dat ik krijg!

Algemene richtlijnen die ik uit die kleurenanalyse heb onthouden: 
  • Met kleren in de tinten van je ogen, zit je altijd goed. Je blik wordt automatisch helderder en daar fleurt je hele gelaat van op. (Dat zei de mevrouw van de analyse toch.)  
  • Het lievelingskleur uit je kindertijd is meestal een goede indicatie.
  • Bij juwelen kies je vaak spontaan in de goede richting. Koude types (zoals ik) staan goed met zilver. Warme types zijn beter af met goud.
  • Haal één van je grootste miskopen uit de kast. Dat is hoogstwaarschijnlijk een kleur dat je niét staat. 
  • Tieners en twintigers met een strak vel komen met zo goed als elk kleur weg. Maar hoe ouder je wordt, hoe meer effect kleuren hebben. Het foute kleur kan je er flets en grauw doen uitzien. Het goede kleur kan tot tien jaar verjongen. (Alweer, volgens de analysemevrouw.)
  • Eenmaal je je kleuren kent, hoef je niet meteen je hele garderobe om te gooien. Je kunt beginnen met een sjaal: het meeste effect hebben de kleuren vlak bij je gezicht. Oude foute kleren kun je ook verven in een kleur uit jouw palet.  
  • Je eigen kleuren kennen is ferm gemakkelijk. Ik scan in de winkel enkel kledingstukken in mijn kleurenpalet. Zelfs voor basisstukken. Mijn little black dress is marineblauw of diepgrijs. Een witte bloes heeft tinten hemelsblauw. Weg keuzestress, weg miskopen. Ik ga voor turquoise, koningsblauw, kersenrood, blauwgroen of zilvergrijs. En het staat mij altijd. 


********************
Dit bericht past in een reeks over faire kleren. Op vrijdag ga ik (soms!) in mijn kleerkast op zoek naar broeken, rokken, bloesjes, kleedjes, schoenen, ondergoed en kousen die eerlijk gemaakt zijn. Dat wil zeggen: kleren die de katoenboeren én de textielarbeiders in goede werkomstandigheden konden maken en waarvoor ze een deftig loon kregen. Daarom. 
Zin om mee te doen met Fair wear Friday? Mail Lies!
      

5 opmerkingen:

  1. ik ben ook een koud type, qua kleur dan toch :)
    Hier dus ook vooral diepere kleuren, geen beige of nude want dan ben ik net een lijk!
    Het enige moment dat die 'miskoopjes' uit de kast komen is tijdens hoogzomer, wanneer mijn vel bruin genoeg is en dus wat contrasteert met die bleke kleurtjes. Maar hier dus ook veel blauw en groen en rood.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En weet jij dat ook allemaal via zo'n analyse of gewoon vanzelf? Want ik bewonder dat wel, mensen met dat soort oog...

      Verwijderen
  2. Het kleurenpallet dat je hier toont op je blog, is echt prachtig. Ik ben ook een wintertype, bleek eens uit zo'n korte analyse. Maar beige en bruin enzo waren sowieso al niet te vinden in mijn kleerkast. Felle kleurtjes wel nog, voorlopig kom ik er nog mee weg. (Maar dan wel inderdaad citroengeel bvb, nooit zongeel). Omdat mijn motto is: koop niet (das nog het meest ecologisch), en als het dan toch moet, koop tweedehands of eco, denk ik twee keer na voor ik iets koop en zijn miskopen er eigenlijk niet mer bij gelukkig. Dat van die lievelingskleur als kind had ik nog nooit gehoord en vind ik wel frappant: dat was blauw.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Merci, in het begin dacht ik dat ik in die kleuren alleen maar lelijke kleren zou vinden. Maar dat valt goed mee! ;-) En nu ben ik het zo gewoon, dat ik die waaier in de winkel zelfs niet meer nodig heb (niet dat ik zo vaak in de winkel sta). Ik haal de koude dingen er zo uit... En ja, mijn lievelingskleur als kind was koningsblauw, later het blauw van de zee dat altijd verandert. Zo zie je maar.

      Verwijderen
  3. ik ben er toch echt niet goed in om de kleuren aan te trekken die bij mijn type horen. Ik vrees dat ik daar te wispelturig en te eigenwijs voor ben. Ik merk wel dat, als ik dat wel doe, ik meer complimentjes krijg.

    BeantwoordenVerwijderen